Aan mijn vrienden en klasgenoten van het Heilig Kruiscollege in 1998

Lieve klasgenoten & vrienden van toen,

Op  maandagmorgen 11 mei 1998 kregen jullie het zware nieuws te horen van mijn ongeluk.  Alles wat ook voor jullie als een “ver-van-ons-bed-show” leek, kwam plots heel erg dichtbij.  Gelukkig hadden jullie geweldige leerkrachten, die jullie hielpen om alles een plaats te geven en die jullie de kans boden, tijdens hun les, om mij regelmatig een briefje te schrijven…  Deze brieven…
Ik heb ze allemaal bewaard!

Lees verder “Aan mijn vrienden en klasgenoten van het Heilig Kruiscollege in 1998”

Schrijfkriebels… “Nieuwe hoop”

Nu mijn meisjes naar hun papa zijn en het veel te stil is in huis, is er de tijd en de ruimte om me volop te concentreren op het verder schrijven van mijn boek!
Het schrijven en vertellen van mijn verhaal werkt voor mij heel rustgevend. De woorden komen vanzelf… Ik moet helemaal niet nadenken over hoe ik iets ga verwoorden, ga formuleren. Alles vloeit gewoon uit mijn pen. Het is fijn dat ik er op deze manier aan kan werken!
Jullie zijn vast en zeker benieuwd naar hoe ver mijn boek ondertussen staat. Ondertussen zijn 7 van de 14 delen uit het boek volledig afgewerkt. Dat wil niet zeggen dat dit de eerste 7 stukken zijn! Zo is immers het voorlaatste hoofdstuk uit het boek ook al af.

Lees verder “Schrijfkriebels… “Nieuwe hoop””