Even een voorproefje van hoofdstuk 8 uit mijn boek, dat ook reeds helemaal afgewerkt is. Het is 14 juli 1998, we zijn 2 maanden na het noodlottig ongeval. Voor het eerst sinds die zwarte dag in mei mag ik naar het huis van Sven zijn ouders gaan, naar Sven zijn thuis. Diep van binnen hoop ik dat hij mij hier staat op te wachten en dat ik eindelijk mag ontwaken uit die vreselijke droom waar ik in zit. Al weet ik dat het een dwaze illusie is, toch kan ik het idee niet loslaten. Hieronder een klein fragmentje uit het boek. Sven zijn ouders geven me een momentje alleen in zijn slaapkamer nadat zijn papa mij naar boven gedragen heeft en me voorzichtig op bed heeft gelegd. Lees verder “Hoofdstuk 8: Voor een dag van morgen…”
Hoofdstuk 7: Diploma middelbaar onderwijs
Opnieuw zit ik in onze tuin, voor zolang het hier draagbaar blijft toch, want met de zeer hoge temperaturen moet ik op een bepaald moment toch wel naar binnen vluchten 🙂 Op de achtergrond weerklinkt rustgevende muziek die me helpt bij het schrijven. Naast me staat mijn herinneringendoos.
Hierin bewaar ik alle brieven die ik van Sven kreeg en ik hem schreef, maar ook spullen van hem: zijn horloge en zonnebril, de laatst gebrande theelichtjes, foto’s.
Daarnaast bevat deze doos ook het krantenartikel van het ongeval, de brieven die ik van mijn klasgenoten kreeg, foto’s van de begrafenis, de gebroken ijzeren plaat die noodgedwongen weer van mijn bekken gehaald werd en ook het kladblokje dat in eerste instantie dienst deed als mijn “dagboek” (later heb ik alles overgeschreven in een echt boek – zo kon ik ook de tijd wat doden). En dan is er net als eergisteren weer die mooie, witte vlinder die me goedendag komt zeggen. Soms komt hij zelfs echt heel dichtbij!
Vandaag wil ik jullie meenemen naar hoofdstuk 7 in mijn boek. Het speelt zich af eind juni, begin juli van de zomer van 1998. Het heeft als titel gekregen “Diploma middelbaar onderwijs” omdat dat toch een belangrijk lichtpunt was op mijn pad. Lees verder “Hoofdstuk 7: Diploma middelbaar onderwijs”
Een kijkje achter de schermen
In mijn eigen tuintje bij 31°, maar draaglijk door een zacht briesje dat regelmatig mijn wang komt strelen en een witte vlinder die me doorheen de dag gezelschap komt houden. In deze omstandigheden ben ik op dit moment volop verder aan het werken aan mijn boek. Na elke stukje wat weer afgerond wordt, komt het geheel weer dichter bij het boek dat ik voor ogen heb en zijn we weer een stukje dichter bij het eindresultaat.
Toch werd er in de tussentijd, voor jullie vooral achter de schermen, nog volop gewerkt aan de realisatie van mijn boek. Er komt immers veel meer bij kijken dan alleen maar “een verhaaltje” schrijven. Terwijl ik mijn ervaringen op papier probeer te zetten, zijn er ook andere mensen betrokken om dit boek mogelijk te maken.