Opnieuw zit ik in onze tuin, voor zolang het hier draagbaar blijft toch, want met de zeer hoge temperaturen moet ik op een bepaald moment toch wel naar binnen vluchten 🙂 Op de achtergrond weerklinkt rustgevende muziek die me helpt bij het schrijven. Naast me staat mijn herinneringendoos.
Hierin bewaar ik alle brieven die ik van Sven kreeg en ik hem schreef, maar ook spullen van hem: zijn horloge en zonnebril, de laatst gebrande theelichtjes, foto’s.
Daarnaast bevat deze doos ook het krantenartikel van het ongeval, de brieven die ik van mijn klasgenoten kreeg, foto’s van de begrafenis, de gebroken ijzeren plaat die noodgedwongen weer van mijn bekken gehaald werd en ook het kladblokje dat in eerste instantie dienst deed als mijn “dagboek” (later heb ik alles overgeschreven in een echt boek – zo kon ik ook de tijd wat doden). En dan is er net als eergisteren weer die mooie, witte vlinder die me goedendag komt zeggen. Soms komt hij zelfs echt heel dichtbij!
Vandaag wil ik jullie meenemen naar hoofdstuk 7 in mijn boek. Het speelt zich af eind juni, begin juli van de zomer van 1998. Het heeft als titel gekregen “Diploma middelbaar onderwijs” omdat dat toch een belangrijk lichtpunt was op mijn pad.
Eén van mijn grootste angsten was immers dat ik mijn 6de jaar over moest doen. Ik kon dit niet afmaken en zag ook daar nog meer tegenslag op mijn pad komen. De dag dat ik mijn diploma ook echt in handen zou krijgen was ik dan ook euforisch. Ik kon het bijna niet geloven. Toch ging ik met een heel klein hartje naar die proclamatie toe. Ik zat immers in een rolstoel en had mijn klasgenoten al bijna 2 maanden niet meer gezien…
De diploma-uitreiking brak voor mij even de dagelijkse sleur, want elke dag zag er hetzelfde uit gezien mijn beperkingen. Echter nu begon iedereen vakantieplannen te maken en dat zat er voor mij niet in. Mijn zomer zou er net hetzelfde uitzien als al de dagen ervoor. De frustratie van niets kunnen, te weinig vooruitgang te boeken begon dan ook heel hard door te wegen. Daarboven kwam ook nog een tegenslag op lichamelijk vlak…
En dan was er één heel speciaal moment. Het was moeilijk en emotioneel, maar ook oh zo mooi…
Benieuwd naar hoe ik deze periode beleefde? Benieuwd naar welk speciaal moment zo een indruk heeft achter gelaten? Benieuwd hoe mijn lichamelijke toestand evolueerde? Je zal het allemaal kunnen lezen in dit hoofdstuk van mijn boek!
Klik hier als je interesse hebt om mijn boek te kopen.
Wanneer je inschrijft, krijg je een bevestigingsmail. Vergeet hier zeker niet op te reageren. Je wordt dan opgenomen in een lijst en via mail op de hoogte gebracht wanneer het boek uitkomt. Let wel op, we zijn nog aan het schrijven, dus verwacht niet over een maand al een berichtje 😉
Liefs,
Greet x