In de zomer van 2017 schreef ik een emotionele brief aan de man die op 10 mei 1998 mijn leven op zijn kop zette. Ik moest dit doen, voor mezelf. Ik moest verwoorden waar ik al die jaren mee was blijven zitten.
Tot op de dag van vandaag heb ik de moed niet gevonden om deze brief de wereld in te sturen in de hoop dat hij hem zou lezen, of zelfs om via een tussenpersoon hem te laten bezorgen, want die mogelijkheid is er. Lees verder “Een emotionele brief aan jou…”
Voor Celine…
Lieve Celine,
Dankjewel dat je in mij geloofde en samen met mij werkte aan mijn ‘onbereikbare’ droom in die zomer van 1998.
Dankjewel voor alles wat je voor mij gedaan hebt en vooral om mij te begeleiden met mijn eerste stappen na mijn zware ongeval.
Je bent één uit duizend !
Speciaal voor jou, een klein fragmentje uit mijn boek wat aan jou gericht is…
Lees verder “Voor Celine…”
Hoofdstuk 9: Stap voor stap,… voetje voor voetje
De zomer van 1998,… het was niet bepaald een zomer die een 18-jarige voor zichzelf in gedachten heeft. Jongeren van die leeftijd horen te genieten van hun jeugd, van hun zorgeloos leven. Stommiteiten uithalen waar ze later op terug kunnen kijken en zeggen ‘Weet je nog, toen die ene keer….’ Nee, voor mij zat er dit allemaal niet in. Mijn zomer was er eentje van een heel ander kaliber. Lees verder “Hoofdstuk 9: Stap voor stap,… voetje voor voetje”