In 2017 ging ik met Studio K. Will de Kwant in zee om mijn verhaal ‘in beeld’ vorm te geven door middel van symbolische foto’s die mijn verhaal kracht bij zetten. Op één november – Allerheiligen – hadden we een afspraak voor een eerste reportage waarin we hoop – het lichtpuntje aan het einde van de tunnel in beeld zouden brengen. Het gevoel van “hoop” – “alles komt goed” moest duidelijk spreken in deze fotoreeks.
Zelf dacht ik aan een wandelpad in het bos, waarbij je in de verte het licht zag aan het einde van de weg. Will kende de perfecte plaatsjes in de omgeving om het beeld van “hoop” naar voren te brengen. En zo trokken we de natuur in om enkele sprekende foto’s te maken. Lees verder “Ik was 18 … in beeld (deel 3)”
Ik was 18 … in beeld (deel 2)
Hoewel ik geen foto’s van mezelf heb uit de periode na het ongeval – geen foto’s uit het ziekenhuis, in mijn rolstoel, in het revalidatiecentrum of met krukken – wilde ik er toch absoluut in mijn boek plaatsen. Maar hoe kon ik dat realiseren? Ik had er echt geen behoefte aan om als een zielig meisje in een rolstoel te gaan zitten en te doen alsof. Ik wilde absoluut géén clichéfoto’s. Echt niet! Het moesten foto’s worden die voldoende zouden spreken en zo mijn verhaal kracht bij zetten… Maar die had ik niet. Zodoende liep ik vast op het idee en liet het maar varen. Dan maar geen foto’s. Ik besloot me te concentreren op mijn script. Tot het ‘toeval‘ – nee, toeval bestaat echt niet – nog maar eens mijn pad kruiste.
Lees verder “Ik was 18 … in beeld (deel 2)”
Ik was 18 … in beeld (deel 1)
Toen ik vijf jaar geleden aan mijn boek begon te schrijven, wist ik onmiddellijk dat er ook een aantal foto’s in mijn boek moesten komen. Alleen… waar moest ik die gaan halen? Foto’s van Sven en mij, dat was geen probleem. Foto’s van mezelf echter dat was een ander paar mouwen. Lees verder “Ik was 18 … in beeld (deel 1)”