Terwijl mijn script steeds verder en verder gevuld raakte met letters, woorden en zinnen en dus ook mijn verhaal steeds meer en meer vorm kreeg, was ik in mijn hoofd ook al bezig met een mogelijke kaft voor het boek. Ik had al heel wat ideeën, maar nog geen enkele stak er echt met kop en schouders bovenuit. Geen enkel idee vond ik echt goed genoeg.
En dus trokken we terug de fotostudio in met Studio K. Will de Kwant voor een nieuwe fotoreportage. Eentje buiten in de natuur, met een rolstoel en een rode tutu, rode balletkousen en rode pointes. Met als doel het contrast in beeld brengen tussen het meisje in de rolstoel en de ballerina die ze wilde zijn en de lange weg die ze hiervoor af moest leggen.
Wie mijn boek gelezen heeft, weet ondertussen dat ik niet in toeval geloof. Voor alles is er een reden in het leven. En dat mocht ik ook nu maar weer eens ervaren. Het toeval stak ook nu een handje toe.
Het was een bewolkte dag, een beetje grijs zelfs. Alles straalde de somberheid uit die paste bij het gevoel die de beelden moesten uitstralen bij het beeld van een gebroken meisje in een rolstoel met in de verte haar grote droom die in diggelen lag.
Maar toch geeft ze die droom niet op. Hoe moeilijk de weg ook die ze zal moeten gaan. Ooit zal ze terug op dat podium staan. En dus krabbelt ze beetje bij beetje weer recht, met een doel voor ogen: terug de ballerina worden die ze eens was. Ik heb voor deze fotoshoot letterlijk over de grond gekronkeld, zonder mijn benen te gebruiken. Mezelf vooruit slepend, symbolisch als de moeilijke weg die ik afgelegd heb om te geraken waar ik nu sta.
Wanneer ik mijn rode kousen, tutu en pointes aan had en helemaal klaar was om de ballerina in beeld te brengen, duwde de zon met haar sterke stralen de wolken opzij.
Een stevige, felle zonnestraal liet me volop in het licht baden.
Op het moment dat ik als ballerina mijn weg terugvindt, schijnt ook de zon over mij, zelfs zichtbaar op de foto… Net alsof ze mij in de schijnwerpers plaatst. Toeval? Nee! Toeval bestaat toch niet?! Heerlijk, als ook de natuur meewerkt in het brengen van je verhaal !
Uiteindelijk werden geen van deze foto’s de cover van mijn boek. Daarvoor koos ik een nog veel meer sprekende foto uit. Maar toch vertelt deze fotoreportage heel symbolisch -beknopt- de weg die ik aflegde.
En binnenkort zullen ze zeker hun functie nog hebben! Er staan nog wat dingen op til. Later meer daarover…
Het volledige album “Van rolstoel tot ballerina (mei 2018)” is vanaf nu te bekijken onder het item “Ik was 18 … in beeld”: https://greetreekmans.be/ik-was-18-in-beeld/
Alle rechten op deze foto’s zijn voorbehouden aan Fotostudio K. Will de Kwant en aan mezelf !
Binnenkort weer een nieuw album online !
Wordt vervolgd …
Liefs, Greet X
P.S.: Volg je ons al op instagram @ikwas18 ?
Hier posten we zelf geschreven quotes – korte tekstjes – gedichtjes en/of citaten uit het boek.
Scan de QR code hieronder om onze instagrampagina te bekijken
Benieuwd naar de andere fotoreportages die online gaan komen?
Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief en wordt als eerste op de hoogte gebracht van een nieuw blogbericht!
